'We zijn allemaal vakidioten'

'Toen ik twaalf was, ging ik naar een open dag van de Rabobank hier in Almere. Die dag was vooral voor mensen die een huis wilden kopen. Vandaar dat ook notaris Terpstra daar een praatje hield. Ik stapte op hem af en vroeg: ‘Wat moet ik doen om notaris te worden?’ Hij legt mij een en ander uit en gaf mij een brochure mee: ‘Wat doet de notaris?’ van de KNB. Tijdens mijn middelbare schooltijd en mijn studie ging ik nog weleens bij hem langs. Na mijn afstuderen in 2002 was er helaas geen plek voor een beginnende kandidaat, dus ben ik elders in Flevoland gaan werken. In 2006 kon ik bij Terpstra terecht en op dat kantoor werk ik nog steeds, met een uitstapje van twee jaar naar een grote softwareleverancier voor het notariaat. In 2009 fuseerde Terpstra met de Notaris Unie van notaris Landgraaf.'

Informeel en toegankelijk

'In 2013 werd ik notaris. In mijn vak stel ik mij informeel en toegankelijk op. Als je begint met een goede kop koffie en een gezonde dosis humor, is het ijs snel gebroken. Mensen zijn soms zenuwachtig als ze naar de notaris gaan. Zoals laatst een jong stel dat hier kwam voor een testament. Die stel ik dan met een grapje op hun gemak: ‘We maken er geen horrorstory van, tenzij jullie dat willen natuurlijk.’ Dat hielp. Zo gaan we hier op kantoor ook met elkaar om: informeel. Mijn deur staat open. We zijn in totaal met z’n zevenen. Met mijn toegevoegd notaris, Fadoua Haddad, kan ik lezen en schrijven. Wij proberen rechtenstudenten enthousiast te maken voor het vak, want zoals iedereen weet is het niet makkelijk aan nieuwe mensen te komen. Wij hebben nu een medewerker aangenomen die een master gaat doen.'

Prima plek

'Ik ben niet geboren in Almere, maar ik woon er sinds mijn achtste, dus ik voel me echt een Almeerse. Ook toen ik in Amsterdam studeerde, ben ik hier blijven wonen. Wie Almere niet kent, praat er negatief over, merk ik. Onbekend maakt onbemind. Maar Almere is een prima plek om te wonen en te werken. Er is ruimte, het openbaar vervoer is perfect en er is genoeg natuur om te wandelen en te sporten. En het is vlakbij Amsterdam. De eerste gezinnen verhuisden hier naar toe in 1976. Wij in 1988. Ik heb Almere echt zien groeien. En het groeit nog steeds. Inmiddels zijn de eerste bewoners ouder geworden en zien we ook hier vergrijzing. Maar tegelijkertijd is er verjonging. Ouderen verhuizen naar appartementen en jonge gezinnen trekken in de eengezinswoningen. We zien hier steeds meer expats, vooral kenniswerkers in de IT-sector, die de hoge huren in Amsterdam en Amstelveen ontvluchten en liever hier iets kopen. Die kom ik in de praktijk tegen, want ik heb een algemene praktijk met de nadruk op onroerend goed en daarna familierecht.'

Fusie

'Onlangs zijn wij gefuseerd met Heldoorn Eggels Netwerk Notarissen. Daardoor zijn we meer dan verdubbeld in omvang. We gaan samen verder onder de naam Notaris Unie. Voorlopig nog vanuit twee locaties, tot we een nieuw pand hebben waar ruimte is voor ons allemaal. De vrijdagen doen we de afspraken op één locatie. Zo kunnen de beide teams gaandeweg met elkaar integreren. Zo'n fusie is een heel proces. Mensen moeten wennen aan nieuwe collega's, nieuwe systemen, soms een andere manier van werken. Ik snap goed dat het niet voor iedereen even makkelijk is. Heldoorn en Eggels, beiden notaris, zijn ouder dan ik en dat betekent dat door de fusie de continuïteit van het kantoor is gewaarborgd. Voor het personeel en voor de klanten. We willen de laagdrempeligheid van het kantoor bewaren en het Almeerse notariaat behouden. Wat wel bijzonder is: ooit werkte notaris Heldoorn samen met notaris Terpstra, bij wie ik begon. Zij gingen uit elkaar in 2003, ver voor mijn tijd dus. Dat mijn kantoor nu samen is met het kantoor van notaris Heldoorn maakt de cirkel op een bepaalde manier rond.'

Bloemstuk

'Toen ik twaalf jaar geleden notaris werd, was ik de jongste notaris van Flevoland en dat ben ik nu nog steeds. Vergrijzing is een probleem in het notariaat. Niet alleen in Almere, maar overal. Hoe dat komt? Verschillende dingen, denk ik: de hoge werkdruk, het toenemende aantal regels waar je je aan te houden hebt, de financiële verantwoordelijkheid, het ondernemerschap. Toen ik notaris werd vond ik dat allemaal niet makkelijk. Je wordt daar niet echt voor opgeleid. Het is een prachtig vak, maar het blijft een zware verantwoordelijkheid. Soms voel ik me alsof ik een Lego-bouwwerk in elkaar aan het knutselen ben zonder handleiding. Ik houd van Lego. Het biedt creativiteit en ontspanning. Door te bouwen, verzet je je gedachten en maak je iets tastbaars. Ik verzamel het al een jaar of vijftien, maar wil meer tijd besteden aan het daadwerkelijke bouwen. Zowel kant en klare pakketten als eigen creaties met losse steentjes. Een van de nieuwe collega's vindt het ook leuk en heeft inmiddels al geholpen om wat sets voor kantoor in elkaar te zetten. Zo staat er op de balie van de recepties van beide kantoren een bloemstuk van Lego. Hoef je geen water te geven. Wel wordt het stoffig, net als het imago van de notaris.'

Persoonlijkheid

'Het notariaat is een mooi beroep. Zeker niet stoffig. Er zijn veel soorten notarissen, maar we zijn allemaal vakidioten en we willen allemaal het beste voor onze klanten. Tegen jonge vrouwen die de stap overwegen zou ik willen zeggen: wees niet bang om jezelf te zijn. Het notariaat lijkt misschien formeel en serieus, maar er is altijd ruimte voor persoonlijkheid en menselijkheid. En vergeet niet tijd voor jezelf te nemen en je hobby's te blijven doen. Dat is een les die ik zelf nog steeds leer. Als je ooit vastzit, onthoud dan dat zelfs de grootste Lego-bouwwerken blokje voor blokje zijn gebouwd.'

Sharon Hament (44) is notaris bij de Notaris Unie in Almere, waar zij woont sinds 1988. Behalve als kandidaat-notaris werkte zij bij een softwareleverancier voor het notariaat. Eerder was zij postbode en vertaler Engels. In haar vrije tijd wandelt Sharon graag en bouwt zij Lego. Op haar Facebookpagina 'Mevrouw de Notaris' beschrijft Sharon anekdotes uit de praktijk, waarbij zij met AI afbeeldingen maakt. Uiteraard zijn alle gebeurtenissen en personen onherkenbaar.