Siebe Swart is begin deze maand, na precies 50 jaar in het notariaat, met pensioen gegaan bij DeHaan Advocaten en Notarissen. Zijn lange carrière leidde hem langs verschillende notariskantoren, maar altijd in zijn eigen Friesland.
Op zijn zeventiende belandde hij per toeval in het notariaat. Swart had net zijn havo afgerond toen hij een baantje zocht. Hij verstuurde een stel sollicitatiebrieven, onder meer naar enkele notariskantoren. ‘Bij Adema in Leeuwarden zochten ze een administratief medewerker. Oftewel, een typist. Ik wist niet eens wat een notaris deed en toch mocht ik op gesprek komen.’ Daar moest hij een stukje typen. Dankzij zijn op de havo behaalde typdiploma werd hij aangenomen.
Kandidaat-notaris
Daarmee begon op 30 juni 1975 zijn carrière in het notariaat. Hij begon al snel met de klerkencursus, die hij in drie jaar afrondde. Vervolgens moest hij zijn vwo-diploma halen om rechten te mogen studeren. Uiteindelijk studeerde hij in 1989 af als kandidaat-notaris.
Notaris
Al die tijd was Swart werkzaam bij dezelfde werkgever, al maakte hij gedurende die jaren wel vele fusies mee. ‘Notaris Wierda stopte in 1998, dus toen kon ik benoemd worden tot notaris in Leeuwarden. Dat was een heel groot kantoor, zeker voor noordelijke begrippen. Op een gegeven moment hadden we acht notarissen en wel zestig tot zeventig medewerkers.’
Naar Stiens
Na tien jaar op dit stadskantoor koos hij voor de dorpsvestiging van zijn kantoor, in Stiens. Dat was wel even wennen voor Swart, onder andere omdat zijn werkzaamheden anders werden. ‘Het is mooi dat je echt allround bezig bent. Je doet alle voorkomende werkzaamheden. En het contact met je klanten is heel persoonlijk.’ Gelukkig kon bij ingewikkelde zaken nog altijd aankloppen bij de specialisten op het grotere kantoor in Leeuwarden.
Benaderbaar
Als dorpsnotaris was hij vrij benaderbaar. ‘Ik vind het niet erg als iemand mij in het weekend aanspreekt met een juridische vraag. Ik vind het notarisvak ook gewoon heel leuk, het uitzoekwerk en het menselijke.’ Daarom kijkt Swart ook met een dubbel gevoel naar zijn aanstaande pensionering.
Menselijke maat
En heeft hij met al zijn ervaring nog een tip voor jonge notarissen? ‘Toen ik voor het eerst een akte passeerde en er echt alleen voor stond, vond ik dat heel spannend. Dan was ik niet helemaal mezelf, probeerde ik andere notarissen te kopiëren, omdat ik het zó graag goed wilde doen. Maar het belangrijkste is om je dan te bedenken hoe je zelf behandeld zou willen worden. Dat geldt voor klanten, maar ook voor je collega’s. De menselijke maat is heel belangrijk.’
