Jezelf filmen en ondertekenen tegelijkertijd blijft een behoorlijke uitdaging
De afgelopen tijd heeft de digitalisering van ons beroep – onder de huidige omstandigheden – een enorme vlucht genomen. We hebben met z’n allen steeds meer kunnen wennen aan de digitale passeerkamer. In het begin voelde het ook voor mij een beetje onwennig: een videolegalisatie met cliënten is toch iets anders dan skypen met familie of vrienden vanaf een tropische bestemming. Maar inmiddels raken ook cliënten hieraan gewend en dus vult mijn agenda zich steeds vaker met videoafspraken. De gekwalificeerde elektronische handtekening die moet worden gebruikt voor het ondertekenen van de oprichtingsakte lijkt mij trouwens geen overbodige luxe voor alle videoafspraken, want jezelf filmen en ondertekenen tegelijkertijd blijft voor sommige cliënten toch een behoorlijke uitdaging.
Kern
Het digitaal oprichten en de daarbij behorende gekwalificeerde handtekening kan worden gezien als een mooie, flitsende ontwikkeling. Maar dit is slechts één ding, aan de andere kant is er natuurlijk ook altijd nog de advisering en Belehrung. Want met hoeveel waarborgen de digitale passeerkamer dan ook omgeven mag zijn, de Belehrung zullen we als notaris zelf moeten blijven waarborgen in deze snelle wereld. Dat is ook het mooie van ons vak: hoe rap de digitale ontwikkelingen ook gaan, het adviseren van onze cliënten zullen we zelf blijven doen. Daar ligt de kern van onze taak. Ik zie het niet gauw gebeuren dat een ‘Alexa’ of ‘Siri’ deze adviserende taak van ons gaat overnemen.
Minuutakten
Na een passeerafspraak neem ik het dossier altijd nog even rustig door, om bijvoorbeeld te controleren of ik echt op alle pagina’s van de minuutakte mijn paraaf heb gezet en de nota’s heb afgetekend. Het einde van een videoafspraak voelt dan ook nog steeds een beetje onwennig: geen fysiek dossier voor mijn neus en de gelegaliseerde stukken die nog onderweg zijn, in plaats van meteen in het dossier zitten. Ook bij het digitaal oprichten ligt er straks geen fysieke minuutakte meer voor me om te controleren. We gaan van de kluis naar de cloud: de authentieke akte wordt opgeslagen in een digitaal gedeelte van het protocol van de notaris. Ik zal dus toch maar moeten gaan wennen aan het ontbreken van fysieke dossiers en akten, wat tegelijkertijd een hoop gezoek in de kluis zal gaan schelen. Niet meer ronddwalen langs alle rijen akten, maar even ‘Alexa’ of ‘Siri’ erbij roepen. Want het opzoeken van de digitale akten lijkt me dan bij uitstek weer wél een taak voor hen.