'Een goed staaltje teamwork'
Waarom ben je kandidaat-notaris geworden?
‘Ik ging rechten studeren omdat ik strafrechtadvocate wilde worden. Je weet het wel, zo’n “killer”. Maar tijdens de studie kwam ik erachter dat ik strafrecht eigenlijk niet zo leuk vond. Ik had meer plezier in de “exacte” vakken: goederenrecht, fiscaal recht, ondernemingsrecht. Wat eigenlijk niet gek was, want op de middelbare school heb ik alle technische vakken gevolgd en even gedacht arts te worden. Door een gesprek met een kandidaat-notaris tijdens het verdiepende vak goederenrecht bij het Utrecht Law College kwam ik in aanraking met het notariaat. Ik ben op een kantoor in Utrecht gaan werken en toen wist ik het zeker.’
Waar gaat jouw hart sneller van kloppen?
‘Ooit was dat het shorttracken. Ik trainde op hoog niveau met de meiden die laatst op de Olympische Spelen stonden. Helaas had ik te veel blessures. Op mijn zestiende ben ik gestopt. Nu is dat het werk als kandidaat-notaris. Ik werk pas een paar maanden in het notariaat en leer super veel. Ik weet eigenlijk nooit hoe mijn dag eruit gaat zien. Van elke nieuwe zaak die binnenkomt, krijg ik enorm veel energie. Vooral als het complexe zaken zijn. Doordat ik op een groot kantoor werk, heb ik dagelijks te maken met cliënten die grote en complexe vraagstukken bij ons neerleggen. Ik houd ervan om in het diepe te worden gegooid. En ben blij dat ik vanaf mijn eerste werkweek zelf met cliënten heb mogen schakelen. Natuurlijk heb ik wel altijd de mogelijkheid om te sparren met collega’s. Dat doen we op kantoor veel.’
Welke eigenschappen heb jij als (kandidaat-)notaris?
’Je moet snel kunnen schakelen tussen verschillende dossiers. Het kan zomaar zijn dat je ergens mee bezig bent, maar er opeens een spoedklus tussendoor komt. Flexibiliteit is daarom belangrijk. En geduld. Maar ook servicegericht, klantvriendelijk en analytisch denkvermogen zijn voor mij van belang. En doortastendheid. Je moet “eager” zijn om iets op te willen lossen. Ik kan mijzelf goed in iets vastbijten. En dat zonder concentratie te verliezen. Daar moet ik op letten. Af en toe een pauze nemen van je computerscherm, is ook belangrijk.’
Welk moment blijft jou altijd bij en waarom?
‘December, de drukste tijd van het jaar. Ook in het notariaat. De laatste week van het jaar had ik al mijn lopende dossiers onder controle. Daardoor dacht ik een rustige week tegemoet te gaan. Even wat achterstallig werk wegwerken. Toen kwam er een nieuwe spoedzaak binnen. Wie had er tijd? Ik! In eerste instantie leek het een straight forward levering. Uiteindelijk bleken er wel 25 registergoederen te zijn. Was er toestemming vereist van een syndicaat van schuldeisers in Amerika én van verschillende gemeenten. Dat allemaal in de laatste paar dagen van het jaar. Op dinsdag wilde de cliënt het afblazen. Het ging niet lukken, maar toen ik ’s avonds bij vriendinnen op mijn telefoon keek, zat er toch schot in de zaak. Ik ben meteen in de trein naar huis gestapt om verder te werken. We hebben die laatste dagen zo hard gewerkt, dat we de klus gewoon hebben geklaard! Op donderdag lag alles klaar. Ruim op tijd. Echt een kwestie van een goed staaltje teamwork. Het was de eerste keer dat ik zoiets meemaakte en het dan ook nog met naaste collega's volbrengen. Dat geeft echt een kick en vergeet ik niet meer. Geef mij maar meer van dat soort momenten.’