Waarom ben je notaris geworden?
‘Mijn liefde voor het vak begon al toen ik 14 jaar was. Ik zat in 4 vwo en ging met mijn ouders naar de notaris voor hun huis. Allen waren we enorm onder de indruk van wat de notaris deed. Mijn vader vroeg of ik een dagje mocht meelopen. En dat kon. Sindsdien had ik maar een droom: notaris worden. Als advocaat ben je partijdig, als rechter moet je oordelen, maar als notaris ben je onpartijdig en houd je de belangen van iedereen in de gaten. Een mooie rol. Daar komt het mensencontact nog bij. Dat maakt het een prachtig beroep. Ik heb enorm veel geleerd van de eerste notaris waar ik werkte na het afstuderen. Hij was juridisch, maar ook commercieel sterk. Een goede combinatie als ondernemende notaris.’
Waar gaat jouw hart sneller van kloppen?
‘De gedachte dat ik elke dag mensen help! Ik breng als notaris positieve toegevoegde waarde op verschillende momenten in een mensenleven. Van een persoonlijk levenstestament tot grote internationale fusie. Door al die ervaringen heb ik ook in mijn privéleven leren relativeren. Ik voel mij gezegend.’
Welke eigenschappen heb jij als notaris?
‘Als notaris moet je een goede helicopterview hebben. En je moet ook altijd drie stappen vooruitdenken. Maar de ondernemerseigenschappen en werkgeversskills zijn net zo belangrijk. Ik heb leren delegeren. Eerst wilde ik alles zelf doen, maar dat kan natuurlijk niet. Durf wat uit handen te geven. Zorg er ook voor dat je je mensen motiveert en blijf jezelf en je team ontwikkelen. Ga mee met de tijd, zonder je taken uit het oog te verliezen. En als het allemaal makkelijk gaat, blijf investeren in jezelf. Ga niet achterover leunen. Blijf jezelf uitdagen. Overigens motiveer ik niet alleen mijn team. Ook mijn kinderen zijn geregeld op kantoor. Mijn dochter van 9 jaar is al helemaal geobsedeerd door het notariaat. Ze weet nu al dat ze notaris wil worden. In de kerstvakantie was ze hier elke dag. Ze doet al wat klusjes op kantoor en zit graag bij besprekingen. Op het woord identiteitsbewijs heeft ze even moeten oefenen. Ze heeft een werkstuk voor school erover gehouden en een dikke tien gescoord. Klanten vinden het fantastisch als zij de deur opendoet.’
Welk moment blijft jou altijd bij en waarom?
‘Een heel triest moment. Ik doe veel internationale nalatenschappen: van Australië tot Zwitserland. Mede door mijn Marokkaanse achtergrond, ook in Marokko. Op een dag werd ik gebeld. Een Nederlands-Marokkaans gezin had op de terugweg van vakantie in Marokko een auto-ongeluk gehad in Spanje. De ouders waren overleden. De kinderen leefden nog. Maar er was geen testament. Volgens Marokkaans recht is het zo dat de kinderen dan naar de moeder van moederskant gaan. Zij besloot dus de kinderen bij haar te houden in plaats van over te laten nemen door de Nederlands jeugdzorg. Vanaf haar kant gezien begrijpelijk en ook het beste voor de jonge kinderen van 1 en 3 jaar oud. Het werd een hele voogdijkwestie, maar vanwege de jonge leeftijd is besloten de kinderen bij oma in Marokko te laten. Ik ben daar naartoe geweest om te kijken hoe de kinderen leven en of ze het goed hebben. En dat hebben ze. Ook nu heb ik nog contact. Ik beheer de erfenis van de kinderen en videobel geregeld met ze.’