'PE-punten moeten halen, maakt van sommige professionals ongemotiveerde pubers'
Terwijl deze oefening bij andersoortige groepen leidde tot leerzame, inspirerende gesprekken, kwam 'ie ditmaal totaal niet van de grond. De accountants raffelden 'm af, alsof ze haast hadden asap naar huis te mogen. Ik kreeg het gevoel dat ik als docent die dag totaal had gefaald.
Docentje pesten
Totdat ik besefte dat dat falen niet helemáál aan mezelf lag. Het was de verplichting die het 'm deed. Dat er PE- punten gehaald moeten worden, maakt van sommige 'professionals' ongemotiveerde pubers die nog net niet de docent met propjes beschieten. Het kan niet anders of u, beste notaris, heeft ook weleens tijdens een verplichte PE-cursus de neiging tot 'docentje pesten' maar nét (of net niet) kunnen weerstaan.
Hoe anders gaat het eraan toe in de kunst- en cultuursector, waar zo’n 330.000 mensen werken. En dan meestal niet in comfortabele loondienst: 90 procent dopt geheel zelfstandig zijn of haar boontjes, in buitenissige beroepen als borduurontwerper, breakdancer of circusartiest. Vaak nog karige boontjes ook, want veel kunstenaars hebben meer roeping dan drang om rijk te worden. Veel kunstenaars mochten wíllen dat ze tijd en geld over hebben voor, ik noem maar wat, een cursus Japanse borduurtechnieken. In die zin – en sorry voor het bashen – zijn notarissen eigenlijk best verwende schepsels.
Solo-acrobatiek
Lange tijd was er nul aandacht voor de permanente educatie van werkenden in de kunst- en cultuursector. Totdat er een paar jaar geleden, dankzij een advies van de Sociaal-Economische Raad, een pot subsidie kwam om hier eens flink verandering in te brengen. Met succes. Sinds de oprichting eind 2020 van wat officieel het programma Permanente Professionele Ontwikkeling (PPO) heet, vragen elke dag tientallen kunstenaars geld voor ontwikkeling aan. Als het zo doorgaat, dan hebben over twee jaar ruim dertigduizend kunstenaars financiering voor een training, cursus, coach of meestergezeltraject aangevraagd. Zoals die circusartieste die dankzij haar privélessen solo-acrobatiek veel minder afhankelijk is van haar circuspartner met wie ze een acrobatiekduo vormt. Daardoor staat ze nu veel sterker op de culturele arbeidsmarkt.
Supersimpel
Het PPO-loket voor kunstenaars is zo bijzonder omdat het supersimpel is ingericht, en helemaal op maat van wat de kunstenaar zélf wil leren. Leuk én makkelijk, kortom. Bovendien betalen kunstenaars een groot deel van de opleiding die ze aanvragen uit eigen zak. En dat doet een mens veranderen van een ongemotiveerde puber in een serieuze, toegewijde student.
Dus, beste werkgevers onder de notarissen, jullie moeten het natuurlijk helemaal zelf weten, maar als ik jullie was, zou ik eens een kijkje nemen bij dat culturele PPO-loket. Het kan je inspiratie opleveren voor manieren om medewerkers gemotiveerd aan het leren te krijgen. En dan niet stiekem zelf een aanvraag doen, hè (is namelijk in zeven minuten gepiept). Hoewel, waarom ook niet? Want hoe gaaf zou het zijn om een notaris na wat omscholing aan de trapeze te zien hangen. Of, ook leuk, een romanschrijver een akte te zien opmaken die leest als een eh… roman.