'Het is belangrijk om het traject naar het pensioen toe goed te regelen'
Ik ben onder de indruk van hun verhaal, want hoe vaak maken (kandidaat-)notarissen in de praktijk mee dat mensen na een huwelijk van 38 jaar gaan scheiden en elkaar daarna weer terugvinden?
Topbaan
Tijdens het huwelijk had meneer een topbaan. Vaak werkte hij na het avondeten nog door. Dit zorgde voor een goede balans tussen meneer en mevrouw, maar toen hij met pensioen ging en meer vrije tijd kreeg, verdween deze balans en ontstond er al snel wrijving tussen de twee. Hoewel de liefde nog aanwezig was, resulteerde het niet-doordachte pensioen in een scheiding.
In gat vallen
Dit is overigens een les voor ons allemaal. Als (kandidaat-)notaris bouwen we pensioen op via het notariële pensioenfonds. Want ooit hoeven we niet meer te werken en kunnen we echt van het leven genieten. Maar het is belangrijk om het traject naar het pensioen toe goed te regelen. Wat bedoel ik daarmee? Veel notarissen werken zestig uur per week. Dat wordt op een gegeven moment een levensstijl. Om niet in een gat te vallen, is het verstandig om voor het pensioen al geleidelijk aan af te bouwen en wellicht (nieuwe) hobby's te zoeken.
Nare uitlatingen
Inmiddels hebben mijn cliënten uitgevogeld hoe zij met de pensioensituatie moeten omgaan. Ze hebben twee jaar nodig gehad om weer bij elkaar te komen. Dit was een moeilijke periode. Tijdens de (aanloop naar de) scheiding hadden kennissen, vrienden en familieleden van de een nare uitlatingen gedaan over de ander en vice versa. Nu ze weer bij elkaar zijn, kunnen zij dus niet meer net als vroeger gezellig omgaan met hun 'naasten'. Ruim 38 jaar woonden ze in het westen, maar daar is letterlijk hun hele vriendengroep tegen hun relatie. Terwijl hun omgeving in het oosten van het land heel enthousiast reageert op de hereniging. Daarom verhuizen zij nu ook daarnaartoe.
(Her)trouwen
Ik vond dat dit sprookje, met alle mooie en nare gebeurtenissen, goed moest eindigen en vroeg of zij ooit hadden overwogen om te hertrouwen. Hierop moesten ze blozen en ik merkte dat zij het allebei wel wilden, maar nog niet met elkaar hadden besproken omdat ze dit keer heel voorzichtig waren.
Ik wees ze op artikel 1:166 BW, het herleven van alle gevolgen van het huwelijk van rechtswege alsof er geen echtscheiding had plaatsgevonden. Daarna mocht ik huwelijkse voorwaarden en testamenten voor hen opstellen. En ze leefden nog lang en gelukkig met elkaar.